Oorspronkelijk gepubliceerd op BVPA.nl
5 november 2021

Linda de Regt is directeur van Mendoo – mens en dier samen naar herstel: een anbi-stichting die zich inzet voor o.a. slachtoffers van huiselijk geweld en hun huisdieren. Uit onderzoek blijkt dat slachtoffers gemiddeld een jaar langer in de onveilige situatie blijven vanwege hun huisdier. Daarom biedt Mendoo een tijdelijke oplossing voor het huisdier en maakt zij zich sterk voor beleidsverandering bij vrouwenopvangorganisaties. Vorig jaar schoof Linda aan bij het BVPA-goede doelen diner en kreeg ze advies van lobbyisten over het vergroten van de naamsbekendheid en beïnvloeding van politieke besluitvorming. Hoe gaat het nu? Tijd voor een gesprek.

Kun je iets vertellen over wat jou drijft? Waar komt de passie voor je huidige werk vandaan?

Ik heb eigenlijk altijd bewust voor stichtingen gewerkt. Ik doe mijn werk en verdien mijn brood op de plank, terwijl ik ook iets goeds bijdraag. Op een gegeven moment dacht ik: ik hou zoveel van dieren, kan ik daar niet alsnog mijn werk van maken en dieren in nood helpen? Dat doe ik nu. En dat voelt als mijn levenswerk. Daar ben ik niet de enige in. We zijn met een klein team bij Stichting Mendoo, met 7 betaalde krachten en 11 vrijwilligers. Alle collega’s zijn dierenliefhebbers en vanuit die liefde enorm gedreven. Daarnaast komt ongeveer de helft van de collega’s uit de maatschappelijk werkhoek. Mensen die wij helpen zitten in benarde situaties en aanvaarden geen hulp vanwege de bijzondere band met hun dier. Het is daarom belangrijk een oplossing te bieden voor het huisdier in deze situaties.

Kun je meer vertellen over de doelgroepen met wie je werkt?

We zijn in 2014 begonnen met het helpen van slachtoffers van huiselijk geweld. Het was heel duidelijk dat huiselijk geweld verbonden was met dierenmishandeling. Dat kwam uit onderzoek naar voren in die tijd. Tot die tijd deed niemand daar echt wat mee.

Geleidelijk kwamen er ook andere doelgroepen bij die tijdelijk aan herstel wilden werken, maar dat niet deden vanwege hun huisdier. Afstand ervan doen was geen optie, omdat het dier alles voor hen betekende. Ik heb het dan over psychiatrische patiënten, verslaafde of dakloze mensen die tijdelijk naar een kliniek willen of moeten, en tegenwoordig ook gedetineerden die een paar maanden vastzitten. Wat doe je met de hond of kat als je tijdelijk niet zelf voor je dier kan zorgen?

Inmiddels helpen we al deze doelgroepen, maar slachtoffers van huiselijk geweld hebben nog steeds onze focus, omdat wij op dit punt echt beleidsverandering willen realiseren. Dat is een groot onderdeel van de strategie voor de komende jaren. Eigenlijk willen we dat mensen hun dier mee kunnen nemen wanneer ze vluchten. Waar dat (nog) niet kan, moet er een praktische andere oplossing zijn.

Als vrouwen, en vaak hun kinderen, hun hond of kat mee kunnen nemen naar een vrouwenopvangorganisatie draagt dat erg bij aan hun verwerkingsproces. Juist bij kinderen. Daar vechten we echt voor. Daar hebben we successen in behaald, maar er zijn nog heel veel bruggen te slaan.

Welke vragen legde je voor bij het BVPA- goede doelen diner?

Tijdens het goede doelen diner opereerden we onder de oude naam;: Stichting Blijf van mijn Dier. Die naam is heel erg verbonden aan Blijf van mijn lijf. Dat past niet meer nu we meerdere doelgroepen helpen met opvang voor hun dier. Ook merkten we in politiek Nederland dat we door onze oude naam minder makkelijk een ingang hadden. Het werd dan al gelijk een beetje afgeschoten en we kregen vervolgens niet de kans het maatschappelijke belang uit te leggen. Bij onze nieuwe naam, stichting Mendoo – mens en dier samen naar herstel, wil men direct meer weten. Het wekt nieuwsgierigheid op. Dat geeft ons de kans ons verhaal te doen en de noodzaak van ons werk aan te tonen.

Een echte eyeopener tijdens het diner was dat de meeste gesprekspartners direct vroegen hoe groot het probleem is in Nederland. Daar hadden we geen duidelijk antwoord op. Vanaf dat moment zijn we relevante data gaan bijhouden. Wanneer we nu bij een gemeente zitten, kunnen we veel preciezer aantonen wat het probleem is en om hoeveel mensen en dieren het gaat.

Vóór het goede doelen- diner spraken we nog vaak in bij inspreekmomenten bij gemeenten. De BVPA’ers aan onze tafel zeiden dat het zonde was van onze tijd. Het advies was om de juiste beleidsmedewerker of wethouder te zoeken en daar rechtstreeks het gesprek mee aan te gaan. Dat hebben we gedaan en is inderdaad een goede aanpak gebleken.

We zijn nog altijd dankbaar voor de tip om gerichter te werk te gaan. Daarom hebben we een lobbybureau in de hand genomen. Dat hebben we kunnen realiseren dankzij een familiefonds. Lobbybureaus zijn niet goedkoop, dus daar zijn wij echt heel dankbaar voor. Zij ondersteunen ons tot de aankomende gemeenteraadsverkiezingen, en hebben o.a. een stakeholderanalyse gedaan onder de G4 en andere gemeenten. Daarnaast hebben we samen met hen een position paper ontwikkeld en verspreid, wat ertoe heeft geleid dat we o.a. opgenomen zijn in het partijprogramma van Groen Links in gemeente Utrecht.

Verder hebben we in Den Haag een alliantie lopen – mede dankzij subsidie vanuit de gemeente Den Haag – waarbij we met maatschappelijke hulpverleners en dierenhulpverleners aan tafel zitten en samen kijken naar de relatie tussen huiselijk geweld en dierenmishandeling. We bespreken casuïstiek, kijken samen hoe we het in de regio kunnen aanpakken. Wij vinden eigenlijk dat de landelijke overheid verantwoordelijkheid moet nemen op de thema’s die we aandragen, aangezien het een landelijk probleem is. De landelijke overheid legt de taak echter bij gemeenten neer. Voor ons blijft het zaak om het bottom-up aan te pakken. Dat is tijdrovend, het duurt lang, maar uiteindelijk werkt het wel.

Welke doelstellingen heb je voor de nabije toekomst?

We willen dat alle opvanginstellingen voor slachtoffers van huiselijk geweld toegankelijk worden voor dieren, waar mogelijk. Dat hangt vooral af van de locatie. Als vrouwen bijvoorbeeld op een groep samenwonen, kan dat niet. Tegenwoordig zijn er echter veel nieuwbouwprojecten waarbij slachtoffers een eigen appartement hebben, en dan kan dat heel mooi.

Daarnaast bieden we noodopvang van dieren in gastgezinnen en pensions. Dat is heel ad hoc. We halen de dieren op, soms in een situatie waarbij de vrouw direct moet vluchten. Het dier wordt dan in een passend gastgezin geplaatst en krijgt alle checks bij de dierenarts. Daarnaast verzamelen we in samenwerking met Universiteit Utrecht data over de link tussen huiselijk geweld en dierenmishandeling.

De honden die uit een huiselijk geweld situatie komen en waarvan we vermoeden dat ze ook mishandeld zijn, worden onderzocht op fysiek letsel . Zo kunnen we de link aantonen. Verder geven wij gastlessen aan de politie. Dit zorgt ervoor dat agenten bij een melding van huiselijk geweld ook kijken naar de dieren in het gezin. En andersom: dat ze bij een melding van dierenmishandeling ook kijken naar de kinderen.

Samen met donateurs, stichtingen en bedrijven maakt Mendoo het verschil. Help mee bouwen aan een land waarin kwetsbare mensen en hun huisdieren hulp krijgen, juist wanneer ze dat zo hard nodig hebben. www.mendoo.nl/doneer